Mimarlık
Lisans TYYÇ: 6. Düzey QF-EHEA: 1. Düzey EQF-LLL: 6. Düzey

Ders Genel Tanıtım Bilgileri

Ders Kodu: ARC311
Ders İsmi: Türk Mimarisinde İkonografi
Ders Yarıyılı: Güz
Ders Kredileri:
Teorik Pratik Laboratuvar AKTS
2 0 0 4
Öğretim Dili: Türkçe
Ders Koşulu:
Ders İş Deneyimini Gerektiriyor mu?: Hayır
Dersin Türü: Bölüm Seçmeli
Dersin Seviyesi:
Lisans TYYÇ:6. Düzey QF-EHEA:1. Düzey EQF-LLL:6. Düzey
Dersin Veriliş Şekli: Yüz yüze
Dersin Koordinatörü: Doç. Dr. ŞENAY ALSAN
Dersi Veren(ler): Doç. Dr. ŞENAY ALSAN
Dersin Yardımcıları:

Dersin Amaç ve İçeriği

Dersin Amacı: Türk Mimari Süsleme Sanatında İkonografik Figürler ve Uygulama Alanları
Dersin İçeriği: Derste, portfolio geliştirme ve öğrenciler ile tartışmaya yönelik soru cevap tekniklerine yönelik bilişsel öğretim metodu uygulanacaktır. Çeşitli sanat sergileri gezilerek öğrencilerin göz eğitimi sağlanacak.

Öğrenme Çıktıları

Bu dersi başarıyla tamamlayabilen öğrenciler;
Öğrenme Çıktıları
1 - Bilgi
Kuramsal - Olgusal
1) Sanat eserlerini kültürlerin coğrafyası, dönemi, sosyal yaşamı ve düşünce biçimleri açısından değerlendirebilme
2) Tarihi eser olabilecek nesneleri ayırt edebilme ve dönem ve üslup gibi nitelikleri açısından tanımlayabilme
3) Sanat kuramları ve sanat felsefesi bilgisi ile bir sanat eserini yorumlayabilme
4) Bir eseri bilimsel yöntemlerle analiz edebilme.
5) Teoride öğrenilen bilgileri mimariye uygulayabilme.
2 - Beceriler
Bilişsel - Uygulamalı
1) Alanında edindiği bilgilerle multidisipliner çalışmalarda yer alabilme.
3 - Yetkinlikler
İletişim ve Sosyal Yetkinlik
Öğrenme Yetkinliği
Alana Özgü Yetkinlik
Bağımsız Çalışabilme ve Sorumluluk Alabilme Yetkinliği

Ders Akış Planı

Hafta Konu Ön Hazırlık
1) Dersin içeriği, yöntemi, kaynakları hakkında bilgi verilmesi; karşılıklı görüşme.
2) Şamanizm Türk Süsleme Sanatlarında Bitkisel, Geometrik, Hayvan Motiflerinin Kaynakları
3) Bitkisel Motiflerin Kaynakları, Türk Mimari Plastik Sanatlara Uygulaması
4) Geometrik Motiflerin Kaynakları, örnekler üzerinde incelenmesi.
5) Natüralist Hayvan Motifleri, Mitolojik Hayvan Motifleri, Kaynakları ve Uygulaması.
6) Motif öğesinin önemi, ilkeler.
7) Ağaç ve taş işlerinde süsleme tekniklerinin anlatımı ve uygulama çalışması
8) Ara Sınav
9) Toprak ve cam işlerinde süsleme tekniklerinin anlatımı ve uygulama çalışması.
10) Anadolu Selçuklu Mimari Eserleri Üzerine Tekniklerin Analizleri
11) Osmanlı Mimari Eserler Üzerinde Tekniklerin Analizleri
12) Cumhuriyet Dönemi Mimari Eserler Üzerinde tekniklerin Analizi
13) Türk İkonografisinin Uygulandığı Önemli Mimari Eserler
14) Türk İkonografisinin Uygulandığı Önemli Mimari Eserler
15) Final

Kaynaklar

Ders Notları / Kitaplar: Alsan, Doç. Dr. Şenay Sayın Türk Mimarisinde İkonografik Figürler, Gece Yayınevi. Ankara. 2017.
Diğer Kaynaklar: 1. Alsan, Doç. Dr. Şenay Sayın Türk Mimarisinde İkonografik Figürler, Gece Yayınevi. Ankara. 2017.
2. Diğer Kaynaklar: Aksel, Malik. (b.d.) Anadolu’da Halk Resimleri. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayını No: 368. Aksu, Hatice (1998). Rumi Motifin Kökeni. İstanbul: Mimar Sinan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Doktora Tezi. Akurgal, Ekrem (1998). Anadolu Kültür Tarihi. Ankara: TÜBİTAK Popüler Bilim Kitapları. Alkan, Erdoğan (2005). Sayılar ve Hayvan Simgeleriyle Alevi Mitolojisi. İstanbul: Kaynak Yayınları. And, Metin (1998). Minyatürlerde Osmanlı-İslam Mitologyası. İstanbul: Akbank Yayınları. Arat, R.R. (1987). Türkler’de Tarih Zaptı, I, Ankara: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayını. Arat, R.R. (1987). Türkler’de Zaman ve Vakit Tesbiti, I, Ankara: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayını. Arel, Hilmi (1962). Divriği Ulu Camii Kuzey Portalinin Mimari Kuruluşu. İstanbul: Vakıflar Dergisi. Armutak, Atlan (2004). Eskiçağ Uygarlıklarında Kurban Edilen Hayvanlar Üzerine Bir İnceleme. İstanbul Üniversitesi Veterinerlik Fakültesi Dergisi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları. Arseven, Celal Esad (1970). Türk Sanatı. İstanbul: Duran Basımevi. Aslanapa, Oktay (1984). Türk Sanatı. İstanbul: Kervan Yayınları. Ateş, Mehmet (2001). Mitolojiler ve Semboller. İstanbul: Aksiseda Yayınları. Aydın, Mehmet H. (1994). Şamanizmin Eski Türk Dini Hayatı İle İlişkisi. Ankara: TTK Basımevi. Aydın, Erdoğan (1995). Nasıl Müslüman Olduk. İstanbul: Öteki Yayınevi 8. Baskı. Bayat, Fuzuli (2004). Türk Şaman Metinleri (Efsaneler ve Memoratlar). Ankara: Piramit Yayıncılık. Bayladı, Derman (1998). Dinler Kavşağı Anadolu. İstanbul: Say Yayınları. Bazin, Germain (1998). Sanat Tarihi. İstanbul: Sosyal Yayınlar. 234 Türk Mimari Süsleme Sanatlarında İkonografik Figürler Beğenç, Cahit (1967). Anadolu Mitolojisi. İstanbul: MEB Yayınları. Beksaç, Engin (2000). Türk Dünyasında Geyik Sembolizmi. İstanbul: Türk Dünyası Araştırmaları. S.129. Beksaç, Engin (2004). Demirçağı Ve Büyük Göçler Devri Sanatında Dinsel Ve Sosyal Sembolizm . Sanat ve İnanç Sempozyumu. İstanbul: Mimar Sinan Üniversitesi, Din ve Sanat Sempozyumu. Beksaç, Engin (1998). Erken Ortaçağ Avrupa Sanatında Takılara ve Minyatürlü Yazmalara Yansıyan Etkileşim. Sanatta Etkileşim (Interactions in Art). Uluslararası Sanatta Etkileşim Sempozyumu. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları. Beksaç, Engin (1989). Değişimlerin Tanıkları. Sanat Tarihi Yıllığı. İstanbul. Büktel, Yılmaz (2000). Türk Sanat Tarihi Orta Asya’dan Anadolu’ya Türk Mimarisi. Edirne: Trakya Üniversitesi Yayınları. Campbell, Joseph (1995). Şamanizm. Ankara: İmge Kitabevi. Castenada, Carlos (2001). Zamanın Çarkı: Eski Çağ Meksikası Şamanları ve Onların Yaşam, Ölüm ve Evren Üzerindeki Düşünceleri. İstanbul: Okyanus Yayınları. Claude Levi Strauss (1983). Din ve Büyü. İstanbul : Yol Yayınları. Crowe, Yolande (1974). Divriği: Problems Of Geography, History And Geometry, The Art Of Iran And Anatolia From The II th. 13 th. Century. Colloquies On Art And Achaeology In Asia. No 4. Çoruhlu, Yaşar (1998). Erken Devir Türk Sanatının ABC’si . İstanbul: Kabalcı Yayınevi. Çoruhlu, Yaşar (2002). Türk Mitolojisinin Ana Hatları. İstanbul: Kabalcı Yayınevi. Çoruhlu, Yaşar (1995). Türk Resim Sanatında Hayvan Sembolizmi. İstanbul: Seyran Yayınevi. Çoruhlu, Yaşar (1993). İslamiyetten Önceki Türk Sanatı’nda Hayvan Mücadele Sahneleri. Sanat Tarihinde İkonografik Araştırmalar. Güner İnal’a Armağan. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları. Çoruhlu Yaşar (1991.). Erken Devri Türk Sanatındaki Hayvan Tasviri Geleneğinin Uygurlardaki Devamı Üzerine Notlar. Prof. Dr. Muharrem Ergin’e Armağan. Ankara: Türk Kültürü Araştırmaları. Çoruhlu, Yaşar (1993). Türk Sanatında Görülen Hayvan Figürlerine Gök ve Yer Sembolizmi Açısından Bir Bakış. İstanbul: Türk Dünyası Araştırmaları. S.87. Şenay Sayın Alsan 235 Çoruhlu, Yaşar (1990). İslamiyetin Kabulünden Sonraki Türk Sanatında Hayvan Üslubunun İzleri. İstanbul: Doğu Türkistan’ın Sesi. s.26. Çoruhlu, Yaşar (1995). Nagyszentmiklos Hazinesindeki İki Sürahi Üzerinde Bulunan Yırtıcı Kuş (Kartal/ Garuda) Figürlü Kompozisyonların Türk Sanatı ve İkonografisindeki Yeri. Prof. Dr. Yılmaz Önge’ye Armağan. Konya: Selçuk Üniversitesi Yayınları. Çoruhlu, Yaşar (1988). Anadolu Selçuklu Taş Tezyinatında Orta Asya İle Bağlantılar. İstanbul: Mimar Sinan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Tez. Çoruhlu, Yaşar (2000). Türk Hayvan Takvimi. İstanbul: Uğur Derman 65 Yaş Armağanı. Çoruhlu, Yaşar (1995). Orta ve İç Asya’da Hayvan Biçimine Girme İnancı ve Türk Sanatı İle İlişkisi. Mimar Sinan Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Dergisi. Sayı: 2. İstanbul: Mimar Sinan Yayınları. Çoruhlu, Yaşar (1991). Kültigin’in Baş Heykelinin İkonografik Bakımından Tahlili. Mimar Sinan Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Dergisi. İstanbul: Mimar Sinan Yayınları. Demiriz, Yıldız (2000). İslam Sanatında Geometrik Düzenleme. İstanbul: Lebib Yalkın Yayınevi. Demiriz, Yıldız (2002). Örgülü Bizans Döşeme Mozaikleri. İstanbul: Yorum Sanat ve Yayıncılık. Diez, Ernst (1946). Türk Sanatı. İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi Yayınları. Dilgan, H (1957). Takvimler ve Tarihi Tekabüller. İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi. Mimarlık Fakültesi Yayını. Diyarbekirli, Nejat (1972). Hun Sanatı. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Devlet Kitapları. Diyarbekirli, Nejat (1977). İslamiyetten Önce Türk Sanatı: HunlarGöktürkler-Uygurlar. Ankara: Yaylar Basımevi. Doğan, Mehmet H (1975). 100 Soruda Estetik. İstanbul: Varlık Yayınları. Dönmez, Emine (1995). Anadolu Selçuklu Kervansaraylarındaki Figürlü Süslemelerin Değerlendirilmesi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sanat Tarihi Yüksek Lisans Tezi. Drury, Nevill (1989). Şamanizm. İstanbul: Okyanus Yayınları. Durmuş, İ. (1993). İskitler (Sakalar). Ankara: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayını. 236 Türk Mimari Süsleme Sanatlarında İkonografik Figürler Durmuş, İ. (1997). Bozkır Kültür Çerçevesinde Runik (Oyma) Yazının Doğuşu ve Gelişimi. İstanbul: Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1 Durmuş, İ. (2002). Bilge Kağan Dönemine Ait Yeni Arkeolojik Buluntular, İstanbul: Türklük Araştırmaları Dergisi, 11. Durukan, Aynur, Ünal, Mehlika Sultan (1994). Anadolu Selçuklu Dönemi Sanat Bibliyografyası. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayınları. Eberhard, W. (1996). Çin’in Şimal Komşuları, (Çeviren: N. Uluğtuğ). Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayını. Eliade, Mircea (2000). Şamanizm. İstanbul: İmge Kitabevi Yayınları. Eliade, Mircea (1999). Şamanizm İlkel Esrime Teknikleri. Ankara: İmge Kitabevi Yayınları. Eliade, Mircea (1993). Mitlerin Özellikleri. İstanbul: Simavi Yayınları. Eliade, Mircea, Arslan, Lale, Küpüşoğlu, Mustafa (2002). Asya Simyası (Çin ve Hint Simyası) İstanbul: Kabalcı Yayınları. Erbek, Mine (2002). Çatalhöyük’ten Günümüze Anadolu Motifleri. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları. Erdener, Reşit (1988). Anatanrıçalar Diyarı Anadolu. İstanbul: Yalçın Yayınları. Erdemir, Yaşar (2001). Karatay Medresesi Çini Eserleri Müzesi. Konya: Konya Valiliği, İl Kültür Müdürlüğü Yayınları. Ergin, Muharrem.(1991). Orhun Abideleri . İstanbul: Boğaziçi Yayını. Erginer, Gürbüz (1997). Kurban “Kurbanın Kökenleri ve Anadolu’da Kanlı Kurban Ritüelleri”. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. Esin, Emel (1978). İslamiyetten Önceki Türk Kültür Tarihi ve İslama Giriş. İstanbul: Edebiyat Fakültesi Matbaası. Esin, Emel (1979). Türk Kozmolojisi (İlk Devir Üzerine Araştırmalar). İstanbul: Edebiyat Fakültesi Matbaası. Esin, Emel (2004). Orta Asya’dan Osmanlıya Türk Sanatında İkonografik Motifler. İstanbul: Kabalcı Yayınevi. Esin, Emel (1976). Kuşcı Türk Sanatında Atlı Doğancı İkonografisi Hakkında. İstanbul: Sanat Tarihi Yıllığı.İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sanat Tarihi Enstitüsü. VI. ayrı baskı. Esin, Emel (1969) Evren (Selçuklu Sanatı Evren Tasvirinin Türk İkonografisinde Menşeleri). Ankara: Selçuklu Araştırmaları Dergisi. S. I. Şenay Sayın Alsan 237 Espinoza, Luis (1997). Chamalı : Yüreğin Yolu : And Şamanlarının Bilgelik Öğretisi İstanbul: Okyanus Yayınları. Eyüboğlu, Ismet Zeki (1987). Anadolu Büyüleri. İstanbul: Der Yayınları. Eyüboğlu, İsmet Zeki (1987). Anadolu İnançları-Anadolu Mitleri. İstanbul: Geçit Yayınevi. Fırat, Sıtkı (1996). Selçuklu Sanatı. İstanbul: Kültür Bakanlığı Yayınları. Freud, Sigmund (2003). Totem ve Tabu. İzmir: İlya Yayınları. Gabain, A.V. (2000). Eski Türkçe’nin Gramer. (Çeviren: M. Akalın). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayını. Genç, Prof. Dr. Reşat (1997). Türk İnanışları ile Milli Geleneklerinde Renkler ve Sarı, Kırmızı,Yeşil. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayınları. George Thomson. Eski Yunan Toplumu Üzerine İncelemeler: Tarih Öncesi Ege. İstanbul: Payel Yayınları. Gombrich, E. H. (1976). Sanatın Öyküsü. Ankara: Remzi Kitabevi. Gömeç, Sadettin (2000). Uygur Türkleri Tarihi ve Kültürü. Ankara: Akçağ Yayınları. Gündoğdu, Hamza (1984). Çifte Minareli Medrese’deki Figürlü Panolar. Halk Kültürü Dergisi. Erzurum: Edebiyat Cephesi Gazetesi Matbacılık ve Neşriyat. Güngör, Harun, (2002). Eski Türklerde Din ve Düşünce, Türkler. Ankara: Yeni Türkiye Yayınları. Gürbüz, Osman (2004). Anadolu Selçuklu Dönemi’nde Erzurum. Ankara: Aktif Yayınları. Harner, Michael, (1999) Şamanın Yolu. İstanbul: Dharma Yayınları. İbrayev, Şakir (2001). Orta Asya Şamanizminin Özellikleri. Uluslararası Türkistan Halk Kültürü Sempozyumu. Muğla: Muğla Üniversitesi Yayınları. İnal, G. (1971) Susuz Handaki Ejderli Kabartmanın Asya Kültür Çevresi İçindeki Yeri. İstanbul: Sanat Tarihi Yıllığı. S.4. İnan, Afet (1983). Makaleler ve İncelemeler. Ankara: Genelkurmay Basımevi. İnan, Abdülkadir (2000). Tarihte ve Bugün Şamanizm Materyaller ve Araştırmalar. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları. Birol, İnci A. & Derman, Çiçek (1991). Türk Tezyini Sanatlarında Motifler. İstanbul: Kubbealtı Akademisi Kültür ve Sanat Vakfı Yayınları. Kafesoğlu, İbrahim (1987). Türk Bozkır Kültürü. Ankara: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları. 238 Türk Mimari Süsleme Sanatlarında İkonografik Figürler Kafesoğlu, İbrahim (1983). Türk Milli Kültürü. İstanbul: Boğaziçi Yayınları. Kalafat, Yaşar (1995). Doğu Anadolu’da Eski Türk İnançlarının İzleri. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayını. Karakaş, Seyfi (1996). Dede Korkut’ta Renkler. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. Karamağaralı, Beyhan (1972). Ahlat Mezartaşları. Ankara: Güven Matbaası. Karamağaralı, Beyhan (1970). Sivas ve Tokat’taki Figürlü Mezar Taşlarının Mahiyeti Hakkında. Ankara: Selçuklu Araştırmaları Dergisi II. Kaşgarlı Mahmud (1992). Divanü Lûgat-it Türk, I-IV, (Çeviren: B. Atalay). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayını. Kaya, Korhan (2003). Hint Mitoloji Sözlüğü. Ankara: İmge Kitabevi. Kırıkçı, Emine (2004). 12-13. Yüzyıl Anadolu Türk Süsleme Sanatında Güneş, Ay ve Yıldız Simgelerinin Değerlendirilmesi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sanat Tarihi Bölümü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Korkmaz, Esat (2003). Eski Türk İnançları ve Şamanizm Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Özer Matbaası. Marek, Zvelebil (1980). The rise of the Nomands in Central Asia. Cambridge: The Cambridge Encylopedia of Archaelogy. Mülayim, Selçuk (1999). Değişimin Tanıkları: Ortaçağ Türk Sanatında Süsleme ve İkonografi. İstanbul: Kaknüs Yayınları. Mülayim, Selçuk (1993). Selçuklu Toplumunun İkonografik Hafızası. Antalya: IV. Selçuk Sempozyumu. Mülayim, Selçuk (1984). Anadolu’da Hayvan Üslubunun Bir Örneği. İstanbul: Anadolu Sanat Yayınları. Nasr, Seyyid Hüseyin (1985). İslam Kozmoloji Öğretilerine Giriş. İstanbul: İnsan Yayınları. Nasr, Hüseyin Seyyid (1992). İslam Sanatı ve Maneviyatı. İstanbul: İnsan Yayınları. Neftçi, Yivlik Ayşe (1999). Niğde Hüdavent Hatun Kümbeti Plastik Bezeme ve Cephe Düzeni. İstanbul: Marmara Üniversitesi Türkiyat Enstitüsü Türk Sanatı Bölümü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Orkun, Hüseyin Namık (1987). Eski Türk Yazıtları. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. Oymak, İskender (2001). Türkistan’da Zerdüştlüğün Yayılması ve Etkileri. Türkler. Ankara: Yeni Türkiye Yayınları. Şenay Sayın Alsan 239 Ödekan, Ayla (1975). Türkiye’de 50 Yıl Yayımlanmış Arkeoloji ve Sanat Tarihi ve Mimarlık Tarihi İle İlgili Yayınlar Bibliyografyası. (1923-73) İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi Matbaası. Ögel, Bahaeddin (2002). Türk Mitolojisi. İstanbul : Türk Tarih Kurumu Yayınları. Ögel, Bahaeddin (1991). Türk Kültür Tarihi. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları. Ögel, Bahaddin (1947). Erzurum Anıtlarında Eski Altay-Türk Sanatının İzleri. Erzurum: İl Basımevi. Ögel Bahaddin (1972). Türklerde Kartal ve Kartal Arması. Türk Kültürü. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları. Ögel, Semra (1994). Anadolu’nun Selçuklu Çevresi. İstanbul: Akbank Yayınları. Ögel, Semra (1987). Anadolu Selçukluları’nın Taş Tezyinatı. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. Ögel, Semra (1986). Anadolu Sanatı Üzerine Görüşler. İstanbul: Matbaa Teknisyenleri Basımevi. Önder, Mehmet (1966). Selçuklu Ejderleri. İstanbul: Türkiye TuringOtomobil Kurumu Belleteni, Cilt. 8. Sayı 287. Önder, Mehmet (1981). Selçuklu Devri Kubadabad Sarayı Çini Süslemeleri. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. Öney, Gönül (1988). Anadolu Selçuklu Mimari Süsleme ve El Sanatları. Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları. Öney, Gönül (1972). Anadolu Selçuklu Mimarisinde Avcı Kuşlar, Tek ve Çift Başlı Kartal. Malazgirt Armağanı. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları. Öney, Gönül (1969). Anadolu Selçuklu Sanatında Ejder Figürü. Belleten cilt. XXXIII. 130. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. Öney, Gönül (1967). Niğde Hüdavent Hatun Türbesi Figürlü Kabartmaları. Belleten. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları. Öney, Gönül (1969). Anadolu Selçuklularında Heykel, Figürlü Kabartma ve Kaynakları Hakkında Notlar. Selçuklu Araştırmaları Dergisi I. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. Öney, Gönül (1976). Selçuk Mimarisinde Figürlü Kabartma ve Heykel. Sanat Dünyamız. Yıl 2. Sayı. İstanbul: Yapı Kredi Bankası Yayınları. Öney, Gönül (1968). Artuklu Devrinden Bir Hayat Ağacı Kabartması Hakkında. İstanbul: Vakıflar Dergisi. VII. 240 Türk Mimari Süsleme Sanatlarında İkonografik Figürler Önge, Yılmaz (1962). Anadolu’da Ejder Başlı Madeni Çeşme Lüleleri. Vakıflar Dergisi. Sayı: 5. Ankara: Vakıflar Genel Müdürlüğü Neşriyatı. Önkal, Hakkı (1996). Anadolu Selçuklu Türbeleri. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayınları. Örnek,Vedat Seyis (1984). Yüz Soruda İlkellerde Büyü ve Din. İstanbul: Gerçek Yayınları. Örnek, Vedat Seyis (1971). Din, Büyü, Sanat, Efsane. İstanbul: Gerçek Yayınları. Pazarlı, Osman (1982). Din Psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi. Sena, Cemil (1993). Tanrı Anlayışı. İstanbul: Remzi Kitabevi. Sinor, Denis (2000). Erken İç Asya Tarihi. İstanbul: İletişim Yayınları. Sözen, Metin (1998). Geleneksel Türk El Sanatları. İstanbul: Hürriyet Gazetesi ve Matbaası. Şener, Cemal (1996). Şamanizm. İstanbul: BDS Yayınları. Şener, Cemal (l997). Türkler’in Müslümanlıktan Önceki Dini Şamanizm. İstanbul: AD Yayıncılık. Şeşen, Ramazan (1981). Klasik İslam Kaynaklarına Göre Eski Türklerin Dini Ve Şaman Kelimesinin Menşei : (Başlangıçtan Moğol İstilasına Kadar). İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Basımevi. Tacemen, Ahmet (2001). Türk Kimliği. Niğde: Niğde Üniversitesi Yayınları. Temelkuran, T. (2002). Türklerin Kullandıkları Takvim Çeşitleri; Türkler, III. Ankara: Yeni Asya Yayını. Tombiah, Jeyaraja, Stanley (2003). Büyü, Bilim, Din ve Akılcılığın Kapsamı. İstanbul: Dost Kitabevi. Tuna, Erhan (2000). Şamanlık ve Oyunculuk. İstanbul: Okyanus Yayınları. Turan, Osman (2004). On iki hayvanlı Türk Takvimi. İstanbul: Ötüken Yayınları. Türker, Ş. (1940) . Takvim ve Tarihi . Kayseri : Sumer Basımevi. Turani, Adnan (1983). Dünya Sanat Tarihi. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. Turan, Osman (2004). On iki hayvanlı Türk Takvimi. İstanbul: Ötüken Yayınları. Uraz, Murat (1967). Türk Mitolojisi. İstanbul: Hüsnütabiat Matbaası. Ünal, Rahmi Hüseyin (1968). Anadolu Selçuklu Devri Mimarisinde Taç Kapılar. İstanbul: Mimar Sinan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Tez. Walsh Roger N. (1990). The Spirit of Shamanism. Los Angeles: Tarcher. Şenay Sayın Alsan 241 Werner, E.T.C. (1932). Dictionary of Chinese Mythology. Shanghai. Qazvini, H.M. (1928). Nuzhat al Qulub, London. Yücel, Erdem (2000). İslam Öncesi Türk Sanatı. İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları. Zimmer Heinrich (2004). Hint Sanatı ve Uygarlığında Mitler ve Simgeler. İstanbul: Kabalcı Yayınevi. Türkiye Tarihi 1(2000). Osmanlı Devletine Kadar Türkler. İstanbul: Cem Yayınevi. Türk Ansiklopedisi (1971). Ankara: Milli Eğitim Basımevi. Cilt III. Türk Ansiklopedisi (1980). Ankara: Milli Eğitim Basımevi. Cilt: XXIX. Thema Larousse (1993). İstanbul: Milliyet Yayınları. Türk Sanatı Tarihi Araştırma ve İncelemeleri (1969). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi. Türk Dünyası Kültür Atlası (1996). Selçuklu Dönemi. İstanbul: Türk Kültürüne Hizmet Vakfı Yayınları. Beksaç, Engin. Atlı, Ağaç ve Kadın. Erişim: 10 Aralık 2005. http:// www. sanatvebilgi.com.tr. Mahir, Banu . Osmanlı Saz Üslubu Resimlerinde Ejder İkonografisi, Erişim: 11 Aralık 2004. http://www.turkislamsanatlari.com/tezhib/ osmanlisaz2.asp

Ders - Program Öğrenme Kazanım İlişkisi

Ders Öğrenme Kazanımları

1

2

3

4

5

6

Program Kazanımları
1) Açık ve net soru geliştirme, karşıt görüşleri değerlendirebilme, iyi sorgulanmış sonuçlara ulaşabilme ve bunu hayat boyu öğrenme süreci olarak kavrama
2) Tasarım sürecinin her aşamasını biçimsel olarak ifade edebilmek için, dijital programları ve teknik çizim standartlarını kullanma, bir projenin tam ve doğru teknik tanımı ve dokümantasyonu uygulama becerisini kazanma
3) Mimari ve kentsel tasarım projelerinin oluşturulması ve geliştirilmesinde, programa yönelik uygun örnekleri ortaya çıkarabilme
4) İki ve üç boyutlu tasarım, mekânsal, mimari ve kentsel bağlamda görsel algı ve düzenleme sistemlerinin temel mimari ilkelerini uygulayarak tasarlama becerisine sahip olma
5) Mimarlık tarihi teorisi ve eleştirisinin gelişimini, tarihi çevrenin etki ve önemini kavrama yoluyla, sanat ve tasarım sorunlarını fark etme ve estetik farkındalığa sahip olma.
6) Tarihi çevreyi tanıma ve koruma bilinci kazanma; tarihi anıtları ve yapıları belgeleme ve restorasyon projelerini hazırlamak için gerekli temel teknikleri kavrama
7) Fiziksel çevre ile insan arasındaki etkileşimi, farklı kültürleri, çocukları, yaşlıları, engellileri karakterize eden gereksinim, istek, davranış kalıplarını anlayabilme ve onlara uygun bina ve çevre tasarımı becerisini kazanma
8) Bina tasarımında taşıyıcı strüktür, yapı kabuğu sistemleri, yapı güvenliği ve bina servis sistemlerini, yapı malzemeleri ve bileşenlerinin uygulamalarıyla ilgili ilke ve standartlarını anlayarak, tasarıma entegre etme becerisine sahip olma
9) Çevresel sistemlerin temel ilkelerini kavrama, küresel bağlamda doğal ve yapay kaynakların korunması için, sürdürülebilir mimari tasarım stratejileri geliştirme becerisine sahip olma
10) Kamu sağlığı, güvenliği ve refahı için mülkiyet hakları, imar ve iskân yönetmelikleri, kullanıcı hakları gibi mimari çalışmaları etkileyen konularda, mimarın etik ve mesleki yasal sorumluluklarını kavrayabilme
11) Geniş kapsamlı programı olan bir mimari projeyi şematik tasarım aşamasından detaylı sistem geliştirme aşamasına kadar geliştirme ve değerlendirme becerisi
12) Bireysel yetenekleri arttırıcı farklı rolleri teşhis etme ve üstlenme yolu ile tasarım ekibinin bir üyesi olarak ve diğer ortamlarda başarı ile birlikte çalışma becerisi kazanma

Ders - Öğrenme Kazanımı İlişkisi

Etkisi Yok 1 En Düşük 2 Düşük 3 Orta 4 Yüksek 5 En Yüksek
           
Dersin Program Kazanımlarına Etkisi Katkı Payı
1) Açık ve net soru geliştirme, karşıt görüşleri değerlendirebilme, iyi sorgulanmış sonuçlara ulaşabilme ve bunu hayat boyu öğrenme süreci olarak kavrama
2) Tasarım sürecinin her aşamasını biçimsel olarak ifade edebilmek için, dijital programları ve teknik çizim standartlarını kullanma, bir projenin tam ve doğru teknik tanımı ve dokümantasyonu uygulama becerisini kazanma
3) Mimari ve kentsel tasarım projelerinin oluşturulması ve geliştirilmesinde, programa yönelik uygun örnekleri ortaya çıkarabilme
4) İki ve üç boyutlu tasarım, mekânsal, mimari ve kentsel bağlamda görsel algı ve düzenleme sistemlerinin temel mimari ilkelerini uygulayarak tasarlama becerisine sahip olma
5) Mimarlık tarihi teorisi ve eleştirisinin gelişimini, tarihi çevrenin etki ve önemini kavrama yoluyla, sanat ve tasarım sorunlarını fark etme ve estetik farkındalığa sahip olma.
6) Tarihi çevreyi tanıma ve koruma bilinci kazanma; tarihi anıtları ve yapıları belgeleme ve restorasyon projelerini hazırlamak için gerekli temel teknikleri kavrama
7) Fiziksel çevre ile insan arasındaki etkileşimi, farklı kültürleri, çocukları, yaşlıları, engellileri karakterize eden gereksinim, istek, davranış kalıplarını anlayabilme ve onlara uygun bina ve çevre tasarımı becerisini kazanma
8) Bina tasarımında taşıyıcı strüktür, yapı kabuğu sistemleri, yapı güvenliği ve bina servis sistemlerini, yapı malzemeleri ve bileşenlerinin uygulamalarıyla ilgili ilke ve standartlarını anlayarak, tasarıma entegre etme becerisine sahip olma
9) Çevresel sistemlerin temel ilkelerini kavrama, küresel bağlamda doğal ve yapay kaynakların korunması için, sürdürülebilir mimari tasarım stratejileri geliştirme becerisine sahip olma
10) Kamu sağlığı, güvenliği ve refahı için mülkiyet hakları, imar ve iskân yönetmelikleri, kullanıcı hakları gibi mimari çalışmaları etkileyen konularda, mimarın etik ve mesleki yasal sorumluluklarını kavrayabilme
11) Geniş kapsamlı programı olan bir mimari projeyi şematik tasarım aşamasından detaylı sistem geliştirme aşamasına kadar geliştirme ve değerlendirme becerisi
12) Bireysel yetenekleri arttırıcı farklı rolleri teşhis etme ve üstlenme yolu ile tasarım ekibinin bir üyesi olarak ve diğer ortamlarda başarı ile birlikte çalışma becerisi kazanma

Ölçme ve Değerlendirme

Yarıyıl İçi Çalışmaları Aktivite Sayısı Katkı Payı
Toplam %
YARIYIL İÇİ ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTU KATKISI % 0
YARIYIL SONU ÇALIŞMALARININ BAŞARI NOTUNA KATKISI %
Toplam %